Ιταλία, Τοσκάνη, 1989
Ένας ηλικιωμένος κομμωτής 71 ετών, ονόματι Paolo Ommati, είπε στην κόρη του Elena, η οποία μόλις πριν από λίγες μέρες είχε κλείσει τα 34, «Σου έχω φυλάξει ένα δώρο, εδώ και καιρό και θέλω να σου το δώσω».
Γεμάτο απορία η Elena ρώτησε τον πατέρα της τι ήταν αυτό το δώρο. Ο πατέρας της άνοιξε ένα παλιό κομοδίνο κι έβγαλε ένα μικρό ξύλινο κουτί. Της είπε «Αυτό το κουτί περιέχει ένα ψαλίδι που είναι μεν παλιό αλλά είναι το αγαπημένο μου ψαλίδι. Είναι εξαιρετικά πολύτιμο για εμένα και σου το κάνω δώρο».
Η Elena δούλευε ως Γραμματέας σε μια τοπική επιχείρηση κοντά στην Τοσκάνη, στον τόπο όπου καταγόταν. Σκέφτηκε «Τι να το κάνω αυτό το ψαλίδι; Για να μην το αφήσω σε μια άκρη παρατημένο, ας το δώσω σε κάποιο παζάρι με παλιά αντικείμενα, ίσως κερδίσω κάτι από αυτό. Ούτως ή άλλως δεν πρόκειται να ασχοληθώ με την κομμωτική. Με την αξία του θα πάρω κάτι άλλο και θα θυμάμαι τον πατέρα μου».
Έτσι και έγινε, και η Έλενα επισκέφτηκε έναν πλανόδιο πωλητή της περιοχής ο οποίος πουλούσε αλλά και αγόραζε παλιά αντικείμενα. Ο πωλητής της πρόσφερε 5€ για το ψαλίδι του πατέρα της». Της φάνηκαν λίγα τα χρήματα γιατί θεώρησε ότι όντως είχε κάποια αξία.
Πήγε και ρώτησε κάπου αλλού, σε έναν έμπορο που πουλούσε μεταχειρισμένα είδη. Ο έμπορος της πρόσφερε 7€ για το συγκεκριμένο ψαλίδι. Η Elena λυπήθηκε πραγματικά με αυτό που άκουσε και σκέφτηκε φευγαλέα μέσα στην απογοήτευση της… «Τελικά τόσο αξίζει το ψαλίδι του πατέρα μου; Νόμιζα ότι είχε κάποια αξία».
Μετά από μέρες η Elena ρώτησε τον πατέρα της «Πατέρα, πόσο κοστίζει το ψαλίδι που μου έδωσες; Είναι σίγουρα πολύτιμο; Μου φαίνεται αρκετά παλιό». Ο Paolo πρότρεψε της κόρη του να ρωτήσει σε ένα γνωστό κομμωτήριο της πόλης για την αξία του ψαλιδιού.
Όταν επισκέφθηκε το κομμωτήριο ρώτησε τον ιδιοκτήτη, ο οποίος ήταν χρόνια κομμωτής, ποια ήταν η αξία αυτού του ψαλιδιού. Αφού το έλεγξε προσεκτικά, είδε ένα έμβλημα στο ψαλίδι. Τότε τα μάτια του άνοιξαν κι ένα θερμό χαμόγελο διαπέρασε το γεμάτο έκπληκτο βλέμμα του.
Από το έμβλημα διαπίστωσε ότι πρόκειται για ένα πολύ σπάνιο, παλιό, χειροποίητο ψαλίδι, Ιαπωνικής κατασκευής, με εξαιρετική ποιότητας κοπής, μοναδική κατεργασία και σπάνια διάθεση. Μάλιστα, μόλις 20 τεμάχια υπήρχαν παγκοσμίως.
Ο Κομμωτής χωρίς σκέψη είπε «Seniora Elena, σου προσφέρω 2.000€ γι’ αυτό το ψαλίδι». Αλλά ήταν διατεθειμένος να δώσει αρκετά παραπάνω για να το αποκτήσει. Το ήθελε με κάθε τρόπο όταν αντιλήφθηκε τι κρατούσε στα χέρια του.
Η Elena έτρεξε στον πατέρα της ενθουσιασμένη λέγοντας «Πατέρα μου, είμαι πολύ χαρούμενη, ο κομμωτής μου πρόσφερε 2.000€ για το ψαλίδι σου. Πραγματικά δεν ήξερα ότι κοστίζει τόσο. Κάποιοι πωλητές που είχα ρωτήσει μου πρόσφεραν είτε 7€ είτε 5€».
Τότε ο Paolo αποκρίθηκε «Elena, κόρη μου, αληθινά σου λέω, ότι το ψαλίδι έχει πραγματική αξία μόνο στα χέρια κάποιου που μπορεί να την αναγνωρίσει. Για όλους τους άλλους αξίζει ελάχιστα ή δεν έχει καθόλου αξία. Στα χέρια, όμως, του κομμωτή γίνεται επιδέξιο, πολύτιμο εργαλείο. Είχα αγοράσει το ψαλίδι πριν πολλά χρόνια από κάποιον πλανόδιο πωλητή που εμπορευόταν παλιά πράγματα. Εγώ το αγόρασα για 5€ αν και από το έμβλημα είχα καταλάβει ότι το ψαλίδι άξιζε πολλά παραπάνω. Βέβαια, αυτό δεν το γνώριζε ο πωλητής. Έτσι, δεν έχασα την ευκαιρία και το αγόρασα κατευθείαν. Τόσα χρόνια κομμωτής έχω κάνει χιλιάδες κουρέματα με το συγκεκριμένο ψαλίδι».
ΔΙΔΑΓΜΑ
Ο κάθε ένας από εμάς είναι ένα ψαλίδι.
Εάν, νιώθετε ότι επαγγελματικά δεν έχετε αξία, μην θυμώνετε, μην στενοχωριέστε και μην το βάζετε κάτω. Όπως το ψαλίδι, ίσως να μην βρίσκεστε στο κατάλληλο μέρος ή να μην έχετε αδράξει, να μην σαν δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία ή ακόμη ακόμη να μην έχετε αναλάβει πρωτοβουλίες ή χίλιους δυο διάφορους λόγους που πολλές φορές δεν μπορούμε να δούμε στο οπτικό μας πεδίο.
Το ότι δεν αντιλήφθηκαν όλοι την αξία του ψαλιδιού δείχνει ότι η αξία δεν είναι κάτι που μπορεί να την αναγνωρίσουν όλοι, αλλά ούτε και να την κατανοήσουν όλοι.
Επίσης το ότι μας κοστολογεί κάποιος 5 δεν σημαίνει ότι αξίζουμε για 5. Γιατί για τον πλανόδιο πωλητή, ο οποίος δεν είχε την γνώση, αυτό το ψαλίδι κόστιζε 5€, όχι 2000€. Για τον συγκεκριμένο πωλητή θα κοστίζει πάντα 5€.
Η Elena δεν θα μάθαινε ποτέ την πραγματική αξία του ψαλιδιού εάν δεν συνέχιζε να ρωτάει, να ψάχνει, να μαθαίνει, να ακούει, να συμβουλεύεται.
Η αξία του ψαλιδιού δεν εξαρτάται μόνο από το ίδιο το ψαλίδι, αλλά και από αυτόν που το κοστολογεί.
Ο Κομμωτής ποτέ δεν θα έμπαινε στη διαδικασία να αποκτήσει ένα τόσο πολύτιμο ψαλίδι εάν δεν είχε τις γνώσεις να αντιληφθεί την αξία του.
Η γνώση και η εμπειρία πολλές φορές μας βοηθάνε να δούμε τα πράγματα αλλιώς. Η Elena το αντιλήφθηκε αυτό αργότερα.
Το ψαλίδι ήταν πολύτιμο. Όμως την πραγματική του αξία την απέκτησε μόνο όταν βρέθηκε στο σωστό μέρος, την σωστή στιγμή, στα σωστά χέρια.
Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Τα πρόσωπα, τα ονόματα και οι καταστάσεις είναι φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
About Photos – Special thanks to MagnumPhotos
Roussos K. Minas
Barber / Hairdresser, Thessaloniki, GR
FB: minas.roussos IG: minas.roussos